Jeżeli choć w najmniejszym stopniu interesujesz się sztuką, to ten artykuł jest specjalnie dla Ciebie! Ten wpis jest o impresjonizmie, który na pewno Cię zaciekawi!
W skrócie impresjonizm, to kierunek w kulturze europejskiej (później także w amerykańskiej), zapoczątkowany przez grupa paryskich artystów studiujących w Atelier Gleyère oraz w Académie Suisse w drugiej połowie XIX wieku. Zbiorową wystawę zorganizowaną w atelier fotograficznym Nadara w 1874 roku, oficjalnie uznaje się za początek impresjonizmu. i trwający kilka dekad na przełomie XIX i XX wieku.
Impresjonizm z francuskiego, to impressionisme, a z łaciny – impressio, co oznacza „odbicie, wrażenie”.
Sama nazwa „impresjonizm” pochodzi od obrazu Moneta Impresja, wschód słońca, eksponowanego na wystawie paryskiej w 1874 roku. Krytyk Louis Leroy uznał owe dzieło, jako satyryczne, czyli zabawne, lecz mimo to, obraz rozpowszechnił się szybko i zaczął on oznaczać nowy kierunek artystyczny, odnoszący się nie tylko do sztuk plastycznych, ale również do muzyki i literatury.
Impresjonizm z założenia nie zgłębia żadnych poważnych tematów. Celem impresjonistów było uwolnienie się od dziedzictwa epoki romantyzmu, sztywnych zasad akademizmu i patosu. Nie interesowała ich tematyka społeczna, problemy metafizyczne, czy historyczny heroizm, nie posługiwali się oni metaforą, ani skomplikowanymi środkami stylistycznymi. Starali się uchwycić nieustannie zmieniającą się rzeczywistość i sportretować subiektywne, ulotne chwile, emocje i dynamikę ruchu.
Artyści potrzebowali swobody twórczej, zgodnie z możliwościami danej dziedziny sztuki i specyficznymi dla niej środkami wyrazu. Impresjonizm szybko stał się dominującą formą, której walory artystyczne odwoływały się do osób wrażliwych na subtelne ich niuanse.
W historii malarstwa impresjonizm jest dopiero 10 w kolejności, bo przed nim było:
- prehistoria
- antyk (starożytność)
- średniowiecze
- renesans
- manieryzm
- barok
- rokoko
- klasycyzm
- romantyzm
- realizm
- symbolizm
W sztukach wizualnych impresjonizm zapoczątkowała grupa paryskich artystów artystów studiujących w Atelier Gleyère oraz w Académie Suisse w drugiej połowie XIX wieku. Zbiorową wystawę zorganizowaną w atelier fotograficznym Nadara w 1874 roku, oficjalnie uznaje się za początek impresjonizmu.
Artyści dążyli do uchwycenia nastroju chwili wyrażanego czystymi (zwykle jasnymi) barwami, kontrastowym światłocieniem, nietypowym kątem widzenia, zaburzoną równowagą kompozycyjną. Impresjoniści zrezygnowali z tematów biblijnych, literackich, mitologicznych i historycznych; wyszli w plener i malowali pejzaże oraz radosne sceny rodzajowe.
Najważniejsi malarze impresjonizmu i ich najsłynniejsze obrazy:
- Claude Monet “Impresja, wschód słońca”
- Camille Pissarro “Czerwone dachy”
- Auguste Renoir “Śniadanie wioślarzy”
- Edgar Degas “Primabalerina”
- Alfred Sisley “Kanał Saint – Martin”
- Max Liebermann “Uliczka żydowska w Amsterdamie”
- Józef Pankiewicz “Rynek Starego Miasta w Warszawie nocą”
- Władysław Podkowiński “Szał uniesień”
Owi artyści mieli jednak swoich dawniejszych i bezpośrednich poprzedników. Zalicza się do nich malarzy weneckich z renesansu, którzy pragnęli dać wyraz prawdziwej realności. Używali oni nasyconych kolorów i barw dopełniających. Jednak prawdziwe początki impresjonizmu sięgają do Delacroix, który wypowiedział się następująco: „W malarstwie wszystko jest refleksem”. Jego zapiski w „dziennikach” wskazują, że sposób widzenia artysty bliski jest impresjonizmowi. Decydującą rolę w bezpośredniej genezie impresjonizmu odegrało jednak dwóch artystów: Carot i Courbet.